İBRAHİM’İN
GÖNDERDİĞİ
Kelimelerde
aşk vardı
Bahçelerde
çocuklar oynuyordu
Musa gülleri
derdi
Ey Firavun
dedi ey Firavun
Bu ümmeti ve
kendini mahvediyorsun
Bu ümmeti ve
kendini mahvetme
Bu ümmeti ve
kendini ateşe atma
Zalimler
mazlumlarla beraberdi
Samiri
buzağı yaptı mı yaptı da
Buzağı ses
çıkardı mı çıkardı da
Kayadan ses
çıkar mı
Putlar
konuşur mu
Konuşan
şeytandı
İsmail
Tanrı’ya adandı
İsmail bir
kurbandı
Sare ve
Hacer
İshak ve
İsmail
İbrahim’in
misafirleri vardı
Korkuyorum
ben korkuyorum
Ve Zülküfül
dedi
Bu nasıl olacak
Kutsal kitap
yakıldı
Ağaçların
gövdesi yarıldı
Yarıldı
Firavunun laneti
Zekeriya
dedi
Yahya bana
müjdelendi
İnsanlığın
dirilişi Yahya
Çok
işkencelerden geçti
Ayetler indi
indi
Suhuflar
indi indi
İnsanlığın
kaderi yazıldı çizildi
Ve insanlık
uyandı
O Tanrıya
adandı
İki kurban
sahibi gelecekti
Kutsal kitap
inecekti
Ahmet KEMAL