AH BE ŞABAN
ABİ BUNU BANA YAPMAYACAKTIN
Ah be Şaban
abi bunu yapmayacaktın
Hani sen hiç
ölmeyecektin
Sabah sabah
ölmek te nerden çıktı
Akşam akşam
ölmek te nerden çıktı
Gülüp
eğleniyorduk
Yaşayıp
gidiyorduk be Şaban abi
Ne güzel
şeydi hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak
Yarın
ölecekmiş gibi ibadet etmek
Olmadı be
yapamadık be Şaban abi
Ne güzel
yaşayıp gidiyorduk
Hiç aklımıza
getirmiyorduk ölümü
Öylesine
neşeliydik öylesine mutluyduk
Yiyip içip
eğleniyorduk
Yaşama
sevgisini tadıyorduk doya doya
Nerden çıktı
şimdi bu ölüm
Ah be Şaban
abi bunu yapmayacaktın
Hani sen hiç
ölmeyecektin
Sabah sabah
ölmek te nerden çıktı
Akşam akşam
ölmek te nerden çıktı
Gülüp
eğleniyorduk
Yaşayıp
gidiyorduk be Şaban abi
Dertlerimizle başa çıkıyorduk
Hayatı bize
zehir etmeye kalkan sıkıntılarımızla
Yaşama
sevincimiz kalkan ediyorduk
Olmadı işte
Şaban abi
Durup
dururken ölmek de nereden çıktı
Ah be Şaban
abi olur mu böyle yapılır mı
İnsan
birdenbire ölür mü
Hani bir
haber vermek de yok mu
Ben
gidiyorum siz de hazır olun demek yok mu
Ben sıramı
savıyorum
Sıra size
gelecek demek yok mu
Bir ufacık
veda etmek te yok mu
Bir mektup
olsun bırakmak
Bir iki
kelam etmek yok mu
Bir küçücük
vasiyet etmek yok mu
Ah be Şaban
abi bunu yapmayacaktın
Hani sen hiç
ölmeyecektin
Sabah sabah
ölmek te nerden çıktı
Akşam akşam
ölmek te nerden çıktı
Kendi
aramızda gülüp eğleniyorduk
Yaşayıp
gidiyorduk be Şaban abi
Ahmet KEMAL