HİLYE-İ HAKANİ’DEN
Baktığında açardı gözlerini
‘Ke lemh’il –basar’ nüktesinin sırrı
Kana bulamıştı nafe misali
O ahu gözlü Huten ceylanlarını
Gözünün akı kati beyazdı
Kabil değildir onu anlatmak
Hem siyahı gayet güçlü (235)
Hem ona yakındı hem uzak
Geniş güzel büyük ve hoştu gözü
Nura mazhardı onun yüzü
Mustafa’nın o güçlü bakışı
Geceleri de gündüz gibi olurdu güçlü
O iki siyah gözleri sürmeli
Tanrının baktığı kişi olurdu sürekli
BİR ŞEYE BAKINCA VUCUDUYLA BAKARDI
Hem anlatılır ki cennet tavusu
Bir tarafa bakmak isterse
Yönelip o tüm azası ile (240)
Pak vücuduyla dönerdi o yöne
Başına tabiydi cesedi
Bunu terk etmemişti ebedi
Dönüp baktıkça etrafına
Secde ederdi ağaçlar ve her şey
Nereye dönse o çevik vücut
Hasılı onunla dönerdi felek
Ümmete böyle ibadet sünnet imiş
Ebu Hüreyre ile Enes böyle demiş
Dönünce böyle döner ehl-i hüner (245)
Ahmed’in sünnetini icra eder
Hep bu manayı bilir makbul kişiler
Hikmetliydi O Resul’ün her yaptığı
Başını döndürüp gitmek çoğunlukla
Gerçekten insanı saygısız kılar
EBCEL(VUCÜD YAPISI)
Hem cüsseli idi Resul-i Ekrem
Mücessem nur desem yaraşır
Güzel vücuduna vermişti revaç
Miraç kaftanının tacı ve hilati
Enbiya ordusunun Sultan’ıdır O (250)
Şanı yücedir O’nun
Değerlilerin en değerlisidir O
Halkın en mükemmeliydi o hoş hasletli
Celal sahibi onu güzel cemal sahibi
UYARLAYAN
Ahmet KEMAL
21*05*15