ANNEM İÇİN
YENİ YAZI
Annem tam
bir fenomendi. Babam öleli tam 25 yıl oldu. Annem sürekli problem çıkardı. Biz
anlayamadık. Ama şimdi anlıyoruz ki yaptıkları hep bizim içindi. Biz onun tam
bir baş belası olduğunu düşünüyor, onun bu yaptıklarının bizim yaşama
sevincimizi gideren bir kötü huyluluk olduğunda karar kılıyorduk.
Önce
kardeşimle birlik olmuş, sonra onunla kavgalara başlayarak ayrılmıştı. Kardeşim
altta o üstte yaşıyorlardı. Çatı katına çıkmıştı annem. Soba bacası tütüyor
evin içine sarıyordu. Kardeşime kesin uyarı veriyor evden çıksın diyordu.
Kardeşim bir ev bulup çıktı. Taşınırken yarı tatildi ben annemin etkisiyle
taşınmada ona yardım etmemiştim ve bu davranışımın doğru olduğunu düşünüyordum.
Annem onun
boşalttığım kata yerleşti. Biz yarıyıl tatilini onunla geçirdik. Tatil bitince
onu da alarak Ankara’ya gittik. Ama orda durmadı. Kendini gelip alsın diye Abi’mi
çağırdı. Kız kardeşim telefon etmiş annem de huysuzluklar baş göstermişti.
Beş yıl böyle
geçti. Kah üst kata taşındı Annem, kah orta kata, bazen de alt katı tercih
ediyordu. Biz tatilleri onun yanında geçiriyorduk. Kardeşimi yine çağırmıştı
evine. Altlı üstlü oturmaya karar vermişlerdi. Sürekli problem çıkarıyordu. Ne
yapsak olmuyor bir türlü rahata kavuştum demiyordu.
Tayini bir
çıksa buraya diyordu sen bana bakarsın değil mi? Ama anne diyordum sen benim
eşimle de geçinemiyorsun. Susuyordu o zaman. Derin bir suskunluğa gömülüyordu.
Ananıza bakmayacaksınız değil mi diyordu. Ana hakkını biliyorsunuz. Anne
hakkını helal etmezse cennete gidemezsiniz.
Böyle der
dururdu hep. Hep kendisi için yapıyordu zannederdik. Onun yaptığı rolleri
anlatır eğlence konusu yapardı. Ölüyorum, ölüyorum, ölemiyorum deyişini
yeğenimin kızı diline dolamıştı.
Sonra benim
tayinim çıktı. Beraber oturacaktık. Ne yaptı yaptı kardeşimle bir arada
oturmaya başladılar. Ben biraz uzak bir yere taşındım. Aradan gelip bende
kalıyordu.
Ne yapıp
etti beni ona yakın bir yere taşıdı ama hiç rahat vermedi bana. Karnım ağrıyor,
midem ağrıyor diyor, bizi ayağa dikiyordu. Sonra da komşulara oh yaptım onlara,
hiç rahat vermedim diyordu.
Kardeşlerden
her birinin evinde bir haftalığına kalıyor yapmadığını bırakmıyordu. Karnım
midem deyişine aldanıyor
Ahmet KEMAL