BALIKÇI ŞAİR
On sekiz yaşına kadar yetimhanede büyüyen Murat'ın tek istediği bir şiir kitabı çıkartmaktı. Askerlik arkadaşı Şahin ile birlikte Akdeniz'in kıyılarından birinde, orman içinde küçük bir kulübeye yerleştiler. Bu kulübe Şahin'e babasından kalmıştı. Şahin ile birlikte balıkçılık yapan Murat, şiir kitabı için para biriktiriyordu.
Şiirlerinde hasreti, ana-baba sevgisini, yalnızlığı işleyen Murat şiir kitabının çıkması için gece gündüz şiir yazıyordu. Murat bir gece uykusundan uyanıp, bir sigara yakıp gecenin karanlığında yıldızlara bakarak son şiirinin son kıtasını yazmayı düşünürken bir kalem ve bir kağıt alarak şu iki mısrayı karaladı.
'Gecenin soğuk yalnızlığını
Bedenimde hissediyorum'
Günler geçti. Murat bu iki mısranın geri kalanı olan diğer iki mısrayı da yazmak istiyordu. Şiir kitabının çıkması için gerekli olan parayı biriktirmişti. Ama son şiirinin son iki mısrasını yazması gerekiyordu. Murat sanki bir çıkmaz yolda gibiydi. Bütün düşüncelerini, duygularını geri kalan iki mısra için yoğunlaştırmıştı. Teknede sigara üstüne sigara yakıyor, bir yandan düşünürken bir yandan da balık tutuyordu. Geceleri sabaha kadar uyumuyor, ormanda geziyor, sahili baştan başa dolaşıyor, aralıksız düşünüyor ve geriye kalan iki mısrayı tamamlamak için uğraşıyordu. Elinde sigara ile kulübenin içinde bir aşağı bir yukarı geziniyordu. Şahin'in isteği ile şiir yazmaya ara veren Murat, bu sefer de şehire gittiğinde beyaz bir gül görünce aklına on sekiz yaşında sevdiği Ceren geldi, gözleri doldu. Bir beyaz gül alarak kulübenin en güzel yerine koydu. Sabahlara kadar gülün karşısında sigara içip, durmadan ve bıkmadan güle bakıyordu. Bir ara Şahin Murat'a baktığında Murat'ın gizlice ağladığını gördü. Hiç sesini çıkartmadı. Birkaç gün sonra kurumaya başlayan gül yerinde duruyordu. Bir ay sonra balığa çıkan Murat eski neşesine kavuşmuştu. Murat'ın bu neşesi bir hafta sürdü. Murat bir gün gün batımında fırtınadan habersiz bir elinde sigara ile balık tutarken geri kalan iki mısrayı da yazdı. Murat'tan mutlusu yoktu. Teknede bir aşağı bir yukarı koşan Murat şarkı bile söylüyordu.Şahin Murat'ın mutlu olduğunu görünce çok sevindi. Murat Şahin'e
- 'Kitabımın ismini BALIKÇI ŞAİR koymak istiyorum.' dedi.
Bundan beş dakika sonra büyük bir fırtına çıktı. Sabaha süren bu fırtınadan sonra ne Murat'ın ne de Şahin'in izine rastlanamadı. Murat'tan geriye kalan kıyıya vurmuş bir kağıt parçası sanki bu duruma isyan edermiş gibi ıslak olmasına rağmen şiir yazıldığı gibi duruyordu. Kağıdın üzerinde Murat'ın yazdığı şiirin son dörtlüğü ve Murat'ın imzası vardı.
Kağıdın üzerinde şöyle yazıyordu:
' Gecenin soğuk yalnızlığını
Bedenimde hissediyorum
Sigara dumanı gibi
Ölümü yavaş yavaş içime çekiyorum.'
ONUR ARAN
12-E 689