İBRAHİM’İN
GÜVENDİĞİ
Ayet ayet
örüldü
İsmail kurban yazıldı
İki kurban
babası İbrahim
Nice adaklar
adandı
Şehrin
sokakları tenhaydı
Mekke
sokakları tenhaydı
Ve
Ebrehe’nin filleri vardı
Ad ve Semud’
la
Sodom ve
Gomore
Azgınlıkta
yarışırlardı
Hud’la Salih’le
Lut’ la
İbrahim’le
Medyen ve
Eyke
Tartıda hile
vardı
Lut ’un
karısı onlardandı
Nuh’la
tufandaydı
Cebrail
oradaydı
İsrafil
oradaydı
Mikail
oradaydı
Azrail
oradaydı
Pompei
yanardağdı
Sodom’dan Gomore
’ye
Gomore ’den Sodom’dan
İnsanlık
sapkındı
Şehirler
kurmuşlardı
Taş kadar
katı kalpleri vardı
Tapınakları
taştandı
Kayalardan
oydular evlerini
Sonsuzluk
ellerindeydi sanki
Sanki bin
yıl yaşayacaklardı
Duadan ve
ibadetten uzak
Merhametten
ve aşktan uzak
Yaşıyorlardı
Çocukların
Allah’ı vardı
Onların
yoktu
Kelimelerin
adı vardı
Bahçede
çocuklar vardı
Musa’nın
gülleri vardı
Samiri
buzağı yaptı mı yaptı da
Bütün gece
bağırdı
Zalimler ve
mazlumlar vardı
İsmail
Tanrı’ya adandı
İsmail bir
kurbandı
Sare ve
Hacer
İshak ve
İsmail
İbrahim’in
misafirleri vardı
Korkuyorum
ben dedi korkuyorum
Ve Zülküfül
dedi
Bu nasıl
yapılacak
Kutsal kitap
yakıldı
Ağacın
gövdesi yarıldı
Yarıldı
Kızıldeniz
Fravunun
lanet vardı
Kapandı
Kızıldeniz
Kızıldeniz baştanbaşa kandı
Nil
baştanbaşa kandı
Zekeriya
dedi
Yahya bana
muştulandı
İnsanlığın
dirilişi Yahya
İşkencelerden
geçen Yahya
İnsanlık
için çile çeken Yahya
Sen ve ben
ve Yahya
Çileye
ayarlanmış dünya
Ayetler indi
indi derken
Suhuflar
indi indi derken
İnsanlığın
kaderi yazıldı çizildi derken
Ve insanlık
uyandı derin uykusundan
Ahmet KEMAL