|
RUHSUZ KENT
RUHSUZ KENT
Taştan kentler kuruyorlar
Kentlerde hayatı öldürüyorlar
Düştükçe hayatın yollarına
Çıkıyor karşımıza ölüm hep
Gittikçe sıkışıyoruz dar bir geçitte
Hayata geçit yok bu yerde
Evler saraya dönmüş amma
Evlerde hayat ölmüş durumda
Ruh yok bu kentlerde
Hepsi ölmüş bunların
Nefs ele geçirmiş insanı
Ruh şimdi intiharda
Gözüm yok hiç bir şeyde
Şimdi yaşamayı umuyorum
Ölüm bekliyor kapıda
Eşya kaplamış her yanı
Bana yer kalmamış dünyada
Didiştim durdum bütün gün
Zevki yok kışın da baharın da
Bu insanlar çıldırmış büsbütün
Ruhları intiharda bunların
|
|
Ahmet Kemal
|
Bu hafta 83311 ziyaretçi (193600 klik) kişi burdaydı!
|
|
MiraC |
|
MiraC
O kutlu gece
Yükseldi göğe
O kutlu yolcu
O kutlu gece
Çağırdı O'nu
Kutlu visale
Çağırdı O'nu
Sonsuz vuslata
Efendisiydi O
İki dünyanın
Sereflisiydi O
Dünya ve ukbanin
O kutlu gece
Sahne olmuştu
Büyük vuslata
O kutlu gece
O kutlu gece
Yukseldi göğe
O kutlu yolcu
Vuslata erdi
Ahmet-Kemal
|
|
|
|